ถึง..กวีวิบัติ !
มีสากก็เป่าสาก
และมีปากก็ปลุกศีล
คาดคั้นบันไดปีน
ไปสู่ธรรมที่กลวงกลวง
ตาลปัตรและพัดยศ
คือยศข้างขุนนางปวง
ก็หมดช่วงจะช่วงชิง
เอาสื่อ มาอมสาก
เขยอะขยากด้วยทากปลิง
ปีศาจนายทุนสิง
เข้าถือสากสำรากธรรม
นี้และ”โลกาภิวัฒน์”
เอาเงินวัดทุกสิ่งส่ำ
“ตัวกู”...แหละเฮ้ยนำ
เป็นมาตรวัดที่ดีเลว
ตาบอดจูงตาบอด ก็จะพาไปลงเหว
เลิกอุ้มกระเตงเอว
กันเสียที...เถิดคนไทย
เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
อันสืบเนื่องมาจากกลอนบทนี้ที่เนาวรัตน์เขียนไว้แล้วน้องเพนกวิ้นจึงเขียนกลอนตอบ ด้วยทำนองความคิดของคนรุ่นใหม่
มีสาก ก็เป่าสาก
และมีปากพ่นน้ำลาย
ภาษิตที่หดหาย
เพื่อให้ได้กลอนหลอกลวง
เงินเดือนและตำแหน่ง
คือผลแห่งความหลอกลวง
อุดมการณ์ก็สิ้นปวง
อุดมกลวงก็โผล่มา
ตำแหน่งพะเน้าพะนอ
สอ ปอ ชอ หลอกล่อตา
จึงยอมปวารณา
เป็นขี้ข้าเผด็จการ
นี้แล”กวีวิบัติ”
ตระบัดสัตย์ในสันดาน
อุดมกงอุดมการณ์
กินไม่ได้ไม่ต้องมี
ตัวเองแกล้งหลับตา
ยังเที่ยวด่าประชาชี
ยกตนว่าคนดี
เศษกวีซีอะไร
Parit Chiwarak (เพนกวิ้น)
ถึง..กวีวิบัติ !
Reviewed by สารธรรม
on
22:47
Rating:
Reviewed by สารธรรม
on
22:47
Rating:
ไม่มีความคิดเห็น: