กลอนสอนใจชาวพุทธ


กลอนสอนใจชาวพุทธ

 
 
คนเป็นมารพาลพาแต่หาเรื่อง  
จะขุ่นเคืองด้วยจิตเป็นมิจฉา

คนทำดีจะหมั่นไส้ไม่โมทนา 
คอยแต่หาข้อตำหนิ ติเตียนคน

จะใช่เล่ห์เพทุบายทั้งหลายแหล่ 
ไม่ยอมแพ้ปลิ้นปลอกหลอกสับสน

แม้นใช้เล่ห์ไม่ได้ก็ใช้กล  
หรือใช้มนต์คาถาว่าอีกที

 
เป็นคนพาลสันดานแท้แม้เรื่องจบ  
รอจังหวะออกรบไม่หลบหนี

ได้โอกาสอำนาจมาก็ท้าตี  
เพราะใจมีอคติมิปล่อยวาง

อวิชชาพาใจให้ตกต่ำ  
มารครอบงำทั้งตัวหัวจรดหาง

คนทำดีจึงคิดปิดหนทาง  
คอยขัดขวางไม่ให้ใครทำดี

 
คนของวัดขัดเกลาใจใสสว่าง  
รู้หนทางพ้นทุกข์เป็นสุขศรี

จึงมุ่งหน้าหาทางสร้างบารมี  
เพื่อชีวีมีสุขทุกชาติไป

แต่คนพาลมารชักพาดวงตาบอด  
มืดตลอดไม่เห็นทางสว่างใส

จุดจบเขาเรารู้เห็นเป็นเช่นไร  
ก็ตามใจที่เขาเลือกเสือกโง่เอง
กลอนสอนใจชาวพุทธ กลอนสอนใจชาวพุทธ Reviewed by สารธรรม on 01:24 Rating: 5

ไม่มีความคิดเห็น:

ขับเคลื่อนโดย Blogger.